Jonathan Harris, dyrektor wykonawczy Partii Demokratycznej w Connecticut, wydał następujące oświadczenie:

„Czytanie przemówienia Toma Foleya jest jak czytanie Alicji w Krainie Czarów. To ciekawe, ale też nieprawdziwe. Przypomina mi to trochę kampanię pana Foleya z 2010 roku, kiedy zaproponował zlikwidowanie deficytu budżetowego w wysokości 3.5 miliarda dolarów przy pomocy 2 miliardów cięć, z których wiele nie miało szans na osiągnięcie.

Krytyka pana Foleya dotycząca wyników gubernatora Malloya jest nie tylko odrobinę chybiona. To bardzo złe. Gubernator Malloy odziedziczył stan, który krwawił z miejsc pracy, miał najgorszy deficyt strukturalny w kraju i stan, który pozostawał w tyle za narodem we wdrażaniu reform edukacyjnych. Dwa i pół roku później sektor prywatny stworzył prawie 50,000 2 miejsc pracy – to najlepsze 1990-letnie działanie gospodarki Connecticut od późnych lat 50,000-tych. To o 100 XNUMX więcej miejsc pracy niż Tom Foley kiedykolwiek był odpowiedzialny za pomoc w tworzeniu. Deficyt zniknął, jest nadwyżka, a ponad XNUMX milionów dolarów zostało właśnie wpłaconych do pustego Funduszu Deszczowego Dnia. Wdrażane są przełomowe reformy edukacji.

Pan Foley ma przed sobą długą drogę, zanim będzie mógł ponownie spróbować kupić sobie drogę do biura gubernatora, ale jego zguba i smutek, krytyka stanu Connecticut opadającego nieba jest daleka od celu, a proponowane przez niego rozwiązania są tak samo fantastyczne, jak ostatnim razem, gdy przegrał wyścig dla gubernatora. Jak cały czas powtarza gubernator, nie jesteśmy jeszcze tam, gdzie powinniśmy być. Ale w końcu zmierzamy we właściwym kierunku. Pan Foley chciałby, aby Connecticut zawróciło i wróciło do nieudanych polityk z przeszłości.

# # #